Belangrijk bericht voor de lezers
Vanwege de beperkingen die ik toch bij Blogger ervaar is een betere versie van Verbal Jam tegenwoordig hier beschikbaar.
Dit log bij Blogger zal niet verder worden bijgehouden, dus ga naar voornoemde link.
Important notice
Due to the limitations at Blogger a better version of Verbal Jam is now available here.
There will be no more updates to this log at Blogger, so please go to the link above.
maandag, oktober 22, 2001
Helemaal anders...
Ik ga dit helemaal anders aanpakken. Ik ga mijn eigen sjabloon maken, want dit schiet niet op. Het zit mooi maar onoverzichtelijk in elkaar en telkens wanneer ik er iets aan wil veranderen pakt het resultaat anders uit dan ik wil. Dat komt door al die stomme tabellen. Of door mijn eigen gebrek aan inzicht. Waarschijnlijk beide.
Bovendien, wanneer ik het toch op mijn eigen site zet om die reclamebanner kwijt te zijn, kan ik net zo goed de zaak helemaal in eigen hand nemen.
Dit leest toch geen hond en op die manier kan ik zelf zoveel experimenteren met de layout als ik wil. Het archief zal ik handmatig moeten bijhouden, maar dat werkte bij Blogger toch al niet vlekkeloos.
Het gaat mee zo langzamerhand ook nog eens irriteren dat je, om een creatief mooi resultaat te bereiken, steeds meer moet programmeren. Daar houd ik niet van en dat zal ik dan ook nooit goed genoeg kunnen. Neem bijvoorbeeld Flash. Dat vind ik nou best leuk om te doen. Maar wanneer je sommige Flash-sites ziet zinkt de motivatie me al bij voorbaat in de schoenen: dat zal ik dus nooit kunnen. Want daar is heel wat uitgekiend programmeerwerk aan te pas gekomen. Waarom zijn er nu geen simpeler tools om gewoon te realiseren wat ik voor de geest heb?
Sorry, beetje pissig vandaag geloof ik.
Ik ga dit helemaal anders aanpakken. Ik ga mijn eigen sjabloon maken, want dit schiet niet op. Het zit mooi maar onoverzichtelijk in elkaar en telkens wanneer ik er iets aan wil veranderen pakt het resultaat anders uit dan ik wil. Dat komt door al die stomme tabellen. Of door mijn eigen gebrek aan inzicht. Waarschijnlijk beide.
Bovendien, wanneer ik het toch op mijn eigen site zet om die reclamebanner kwijt te zijn, kan ik net zo goed de zaak helemaal in eigen hand nemen.
Dit leest toch geen hond en op die manier kan ik zelf zoveel experimenteren met de layout als ik wil. Het archief zal ik handmatig moeten bijhouden, maar dat werkte bij Blogger toch al niet vlekkeloos.
Het gaat mee zo langzamerhand ook nog eens irriteren dat je, om een creatief mooi resultaat te bereiken, steeds meer moet programmeren. Daar houd ik niet van en dat zal ik dan ook nooit goed genoeg kunnen. Neem bijvoorbeeld Flash. Dat vind ik nou best leuk om te doen. Maar wanneer je sommige Flash-sites ziet zinkt de motivatie me al bij voorbaat in de schoenen: dat zal ik dus nooit kunnen. Want daar is heel wat uitgekiend programmeerwerk aan te pas gekomen. Waarom zijn er nu geen simpeler tools om gewoon te realiseren wat ik voor de geest heb?
Sorry, beetje pissig vandaag geloof ik.
zaterdag, oktober 20, 2001
vrijdag, oktober 19, 2001
Archief van dit log
Dat met die archieflinks werkt niet zoals gewenst. Daar ga ik maar eens iets anders op verzinnen.
Na ettelijke pogingen lukte het wel om de archieflinks actief te krijgen, maar de link die terug gaat naar de hoofdpagina levert alleen maar een directory listing op.
Tja, het had dus toch wel iets simpeler gekund.
Dat met die archieflinks werkt niet zoals gewenst. Daar ga ik maar eens iets anders op verzinnen.
Na ettelijke pogingen lukte het wel om de archieflinks actief te krijgen, maar de link die terug gaat naar de hoofdpagina levert alleen maar een directory listing op.
Tja, het had dus toch wel iets simpeler gekund.
donderdag, oktober 18, 2001
FTP
Ik heb dit weblog overgezet naar een ftp-server. 't Is gelukt, maar voor de argeloze thuiscomputeraar lijkt me dit toch wat hoog gegrepen. Hier moet je absoluut bedreven in zijn. Waarmee ik maar wil zeggen dat ik gelukkig geen argeloze thuiscomputeraar ben. Maar ik leef wel met ze mee. Hoewel: als het te simpel wordt krijg je misschien te veel slap geouwehoer. Dat was de reden dat ik al jaren geleden stopte met IRC.
Ik heb dit weblog overgezet naar een ftp-server. 't Is gelukt, maar voor de argeloze thuiscomputeraar lijkt me dit toch wat hoog gegrepen. Hier moet je absoluut bedreven in zijn. Waarmee ik maar wil zeggen dat ik gelukkig geen argeloze thuiscomputeraar ben. Maar ik leef wel met ze mee. Hoewel: als het te simpel wordt krijg je misschien te veel slap geouwehoer. Dat was de reden dat ik al jaren geleden stopte met IRC.
woensdag, oktober 17, 2001
Het taaltje
Wat ik toch zo bijzonder irritant vind, is dat op de radio ineens bepaalde dingen anders gezegd worden dan we sinds jaar en dag deden. Berucht voorbeeld van al wat langer geleden is de uitdrukking 'de/het spits afbijten'. Zowat iedereen in Nederland zei altijd 'de spits afbijten', maar nee: op tv en radio werd het opeens 'het spits afbijten'. Heeft daar natuurlijk een redacteur gezeten die het niet zeker wist, het vervolgens in Van Dale opzocht en zag dat het allebei kon. Kortom, laten we dan maar weer eens bijdehand gaan doen en er 'het' van maken. En de rest van journalistiek Nederland begint het prompt na te blaten. Laten ze liever eerst maar eens opletten dat ze de klemtoon van allerlei woorden en uitdrukkingen goed leggen. Ik ben geen taalpurist, maar wat ze af en toe uitkramen...
Laatst weer een reclame op de radio: 'Het prospectus'. Krijg nou wat, denk ik, het is toch de prospectus? Toch maar even opzoeken. Blijkt inderdaad allebei te kunnen. Tientallen jaren heb ik iedereen de prospectus horen zeggen, maar nu gaat er weer een copywriter wijs zitten doen. De reclame valt daardoor op, zul je zeggen, maar ik onthoud alleen 'het prospectus'. De prospectus waarvan? Geen idee meer.
Misschien ben ik wat overgevoelig op dit punt. Thuis moet ik al telkens mijn vriendin verbeteren. Zij weet regelmatig niet of iets de of het moet zijn. Maar zij is een Israëlische allochtoon. Dan mag het.
Wat ik toch zo bijzonder irritant vind, is dat op de radio ineens bepaalde dingen anders gezegd worden dan we sinds jaar en dag deden. Berucht voorbeeld van al wat langer geleden is de uitdrukking 'de/het spits afbijten'. Zowat iedereen in Nederland zei altijd 'de spits afbijten', maar nee: op tv en radio werd het opeens 'het spits afbijten'. Heeft daar natuurlijk een redacteur gezeten die het niet zeker wist, het vervolgens in Van Dale opzocht en zag dat het allebei kon. Kortom, laten we dan maar weer eens bijdehand gaan doen en er 'het' van maken. En de rest van journalistiek Nederland begint het prompt na te blaten. Laten ze liever eerst maar eens opletten dat ze de klemtoon van allerlei woorden en uitdrukkingen goed leggen. Ik ben geen taalpurist, maar wat ze af en toe uitkramen...
Laatst weer een reclame op de radio: 'Het prospectus'. Krijg nou wat, denk ik, het is toch de prospectus? Toch maar even opzoeken. Blijkt inderdaad allebei te kunnen. Tientallen jaren heb ik iedereen de prospectus horen zeggen, maar nu gaat er weer een copywriter wijs zitten doen. De reclame valt daardoor op, zul je zeggen, maar ik onthoud alleen 'het prospectus'. De prospectus waarvan? Geen idee meer.
Misschien ben ik wat overgevoelig op dit punt. Thuis moet ik al telkens mijn vriendin verbeteren. Zij weet regelmatig niet of iets de of het moet zijn. Maar zij is een Israëlische allochtoon. Dan mag het.
maandag, oktober 15, 2001
De Terminator
Ik kreeg een wanhopige mail van de heer V. Hij schreef:
"Geachte heer. Op mijn bedrijf is een reorganisatie gaande!"
Dat klinkt bekend, veel mensen klagen daar de laatste tijd over.
"Het ergste is nog dat je uiterst denigrerend wordt behandeld. Ze hebben een externe interim-manager ingehuurd. Een vrouw in een eng mantelpak. Als ik een voorstel doe krijg ik te horen: 'Het is niet aan jou om...' Als ik op de personeelsvergadering een kritische vraag stel, word ik uitgemaakt voor 'negatief'. Ik slaap slecht. De hele tijd lig ik te draaien en te denken hoe ik een ferm antwoord had kunnen geven. Maar ik kan toch moeilijk ruzie gaan maken. We leven toch niet meer in de jaren dertig van de vorige eeuw? Ik verdom het om nederig met mijn pet in de hand te gaan staan, zogezegd. Alles wordt ver boven ons hoofd beslist vanuit een ivoren toren. Naar de ervaring en kennis van de werkvloer wordt niet geluisterd. Wat moet ik doen...?"
REPLY:
Beste meneer V.,
U moet even niets doen. U bent het zoveelste slachtoffer van de misvatting dat dit soort lieden iets constructiefs kunnen bijdragen aan de verbetering van een bedrijf. Uw directie heeft er een puinhoop van gemaakt en probeert te redden wat er te redden valt. Daarom wordt externe 'deskundigheid' ingehuurd. Die types zijn duur. Ze beginnen al uren te schrijven wanneer ze 's morgens hun partner een afscheidszoen geven en het tuinhek achter zich dichtklappen. Uw directie veronderstelt ten onrechte dat wat duur is ook goed is.
Als een interim-manager zijn of haar werk niet goed doet zal de bedrijfsleiding dit nooit toegeven. Om verschillende redenen. Ten eerste: zij hebben deze Alien zelf ingehuurd en kunnen dus moeilijk zeggen dat dit een fout besluit is geweest. Ten tweede: het doel van deze operatie was het verbloemen van hun eigen onvermogen om De Zaak weer op de rails te zetten.
Organisatiebureaus die interim-managers en aanverwant volk detacheren handelen in gebakken lucht. Meestal is de inhurende organisatie er na afloop nog slechter aan toe dan voorheen of zelfs failliet. De interim-manager heeft echter gezorgd dat de uren op tijd zijn gedeclareerd en uitbetaald en 'hopt' vrolijk verder naar het volgende slachtoffer. Daarom is hier de bijnaam 'de Terminator' op zijn plaats.
Terminators (m/v) moeten zich per definitie arrogant en autoritair gedragen. Immers, ze komen een in een vreemde omgeving, kennen de bedrijfscultuur niet en moeten zich dus volop waarmaken. Zij bedienen zich van standaardfrases om het personeel direct op hun plaatst te zetten. Die dingen leren ze op de cursus.
Meneer V., de zinnen die u aanhaalt zijn bekend. Gewoon de autoritaire bullebas uithangen is het makkelijkst, maar 'not done'. Dus wordt een vernisje gebruikt. De standaard uitdrukking 'Het is niet aan u om... enz.' moet u verstaan als: 'wie denk je wel dat je bent, bemoei je er niet mee.' Ook het woord 'negatief' is een veelvuldig gebruikt etiket dat onverwijld op het voorhoofd wordt geplakt van kritische werknemers (ongeacht of het opbouwende kritiek betreft). Bedoeld wordt: lastig.
De Ivoren Toren is eveneens een normaal verschijnsel en zelfs begrijpelijk vanuit de optiek van de Terminator. Alle beslissingen worden slechts in samenspraak met de opdrachtgever genomen, uw directeuren dus. Dat zijn immers de broodheren van de Terminator en ieder ander kan alleen maar een bedreiging vormen voor het volvoeren van zijn of haar missie. Wanneer deTerminator zich inlaat met de werkvloer wordt het alleen maar ingewikkelder om mensen te ontslaan. Verwacht dus niet dat uw inbreng op prijs wordt gesteld, hoe logisch dat voor een weldenkend mens ook moge zijn. De Terminator is niet weldenkend, slechts calculerend.
Om u nog enigszins moreel te bewapenen noem ik een enkel voorbeeld uit het Terminatorsjargon. Uitermate populair is tegenwoordig het werkwoord 'aansturen'. U krijgt dus geen verzoeken of opdrachten meer, maar u wordt aangestuurd. Dit om te benadrukken dat u een willoos werktuig bent dat zelf niet tot denken en beslissen in staat wordt geacht.
Tijdens personeelsvergaderingen moet uiteraard worden voorkomen dat men enthousiast zijn mening geeft over zaken die in werkelijkheid al lang zijn beslist. Gedachtenwisselingen worden direct doodgeslagen met de opmerking dat het niet de bedoeling is hier nu een 'brede maatschappelijke discussie' over te organiseren. Sterker nog, dikwijls roept men voor bepaalde onderwerpen de personeelsvergadering niet eens bijeen. Want 'hiervoor gaan we natuurlijk niet een complete Poolse Landdag houden.'
U ziet meneer V.: de komisch bedoelde Sterreclames van Commit-Arbo en Cup-A-Soup staan eigenlijk niet eens zover van de dagelijkse werkelijkheid. "Aahh! Daar hebben we de baas. Die komt zijn mensen motiveren!"
Zolang de Terminator in huis is kunt u uw bureaustoel maar het best op de laagste stand zetten en zodoende proberen achter uw bureau uit de wind te blijven. Vestig uw hoop op het feit dat de interim-manager straks weer vertrekt. En dan zult u al uw energie nodig hebben voor het puinruimen...
Ik wens u veel sterkte.
Ik kreeg een wanhopige mail van de heer V. Hij schreef:
"Geachte heer. Op mijn bedrijf is een reorganisatie gaande!"
Dat klinkt bekend, veel mensen klagen daar de laatste tijd over.
"Het ergste is nog dat je uiterst denigrerend wordt behandeld. Ze hebben een externe interim-manager ingehuurd. Een vrouw in een eng mantelpak. Als ik een voorstel doe krijg ik te horen: 'Het is niet aan jou om...' Als ik op de personeelsvergadering een kritische vraag stel, word ik uitgemaakt voor 'negatief'. Ik slaap slecht. De hele tijd lig ik te draaien en te denken hoe ik een ferm antwoord had kunnen geven. Maar ik kan toch moeilijk ruzie gaan maken. We leven toch niet meer in de jaren dertig van de vorige eeuw? Ik verdom het om nederig met mijn pet in de hand te gaan staan, zogezegd. Alles wordt ver boven ons hoofd beslist vanuit een ivoren toren. Naar de ervaring en kennis van de werkvloer wordt niet geluisterd. Wat moet ik doen...?"
REPLY:
Beste meneer V.,
U moet even niets doen. U bent het zoveelste slachtoffer van de misvatting dat dit soort lieden iets constructiefs kunnen bijdragen aan de verbetering van een bedrijf. Uw directie heeft er een puinhoop van gemaakt en probeert te redden wat er te redden valt. Daarom wordt externe 'deskundigheid' ingehuurd. Die types zijn duur. Ze beginnen al uren te schrijven wanneer ze 's morgens hun partner een afscheidszoen geven en het tuinhek achter zich dichtklappen. Uw directie veronderstelt ten onrechte dat wat duur is ook goed is.
Als een interim-manager zijn of haar werk niet goed doet zal de bedrijfsleiding dit nooit toegeven. Om verschillende redenen. Ten eerste: zij hebben deze Alien zelf ingehuurd en kunnen dus moeilijk zeggen dat dit een fout besluit is geweest. Ten tweede: het doel van deze operatie was het verbloemen van hun eigen onvermogen om De Zaak weer op de rails te zetten.
Organisatiebureaus die interim-managers en aanverwant volk detacheren handelen in gebakken lucht. Meestal is de inhurende organisatie er na afloop nog slechter aan toe dan voorheen of zelfs failliet. De interim-manager heeft echter gezorgd dat de uren op tijd zijn gedeclareerd en uitbetaald en 'hopt' vrolijk verder naar het volgende slachtoffer. Daarom is hier de bijnaam 'de Terminator' op zijn plaats.
Terminators (m/v) moeten zich per definitie arrogant en autoritair gedragen. Immers, ze komen een in een vreemde omgeving, kennen de bedrijfscultuur niet en moeten zich dus volop waarmaken. Zij bedienen zich van standaardfrases om het personeel direct op hun plaatst te zetten. Die dingen leren ze op de cursus.
Meneer V., de zinnen die u aanhaalt zijn bekend. Gewoon de autoritaire bullebas uithangen is het makkelijkst, maar 'not done'. Dus wordt een vernisje gebruikt. De standaard uitdrukking 'Het is niet aan u om... enz.' moet u verstaan als: 'wie denk je wel dat je bent, bemoei je er niet mee.' Ook het woord 'negatief' is een veelvuldig gebruikt etiket dat onverwijld op het voorhoofd wordt geplakt van kritische werknemers (ongeacht of het opbouwende kritiek betreft). Bedoeld wordt: lastig.
De Ivoren Toren is eveneens een normaal verschijnsel en zelfs begrijpelijk vanuit de optiek van de Terminator. Alle beslissingen worden slechts in samenspraak met de opdrachtgever genomen, uw directeuren dus. Dat zijn immers de broodheren van de Terminator en ieder ander kan alleen maar een bedreiging vormen voor het volvoeren van zijn of haar missie. Wanneer deTerminator zich inlaat met de werkvloer wordt het alleen maar ingewikkelder om mensen te ontslaan. Verwacht dus niet dat uw inbreng op prijs wordt gesteld, hoe logisch dat voor een weldenkend mens ook moge zijn. De Terminator is niet weldenkend, slechts calculerend.
Om u nog enigszins moreel te bewapenen noem ik een enkel voorbeeld uit het Terminatorsjargon. Uitermate populair is tegenwoordig het werkwoord 'aansturen'. U krijgt dus geen verzoeken of opdrachten meer, maar u wordt aangestuurd. Dit om te benadrukken dat u een willoos werktuig bent dat zelf niet tot denken en beslissen in staat wordt geacht.
Tijdens personeelsvergaderingen moet uiteraard worden voorkomen dat men enthousiast zijn mening geeft over zaken die in werkelijkheid al lang zijn beslist. Gedachtenwisselingen worden direct doodgeslagen met de opmerking dat het niet de bedoeling is hier nu een 'brede maatschappelijke discussie' over te organiseren. Sterker nog, dikwijls roept men voor bepaalde onderwerpen de personeelsvergadering niet eens bijeen. Want 'hiervoor gaan we natuurlijk niet een complete Poolse Landdag houden.'
U ziet meneer V.: de komisch bedoelde Sterreclames van Commit-Arbo en Cup-A-Soup staan eigenlijk niet eens zover van de dagelijkse werkelijkheid. "Aahh! Daar hebben we de baas. Die komt zijn mensen motiveren!"
Zolang de Terminator in huis is kunt u uw bureaustoel maar het best op de laagste stand zetten en zodoende proberen achter uw bureau uit de wind te blijven. Vestig uw hoop op het feit dat de interim-manager straks weer vertrekt. En dan zult u al uw energie nodig hebben voor het puinruimen...
Ik wens u veel sterkte.
woensdag, oktober 10, 2001
Enige knopen doorgehakt
Het besluit is gevallen: ik doe het toch maar in het Nederlands. Ik heb toch al niet de illusie dat iemand de moeite gaat nemen om dit te lezen en zeker niet van een beeldscherm. Daar krijg je RSI in je nek van, of beeldscherm-staar. Om deze aandoeningen te voorkomen is een aardige investering nodig, maar dan kun je het jezelf erg confortabel maken. Lees hiervoor mijn 'WinterTip' verderop.
Ook heb ik wat zitten experimenteren met de templates, want dat is nog moeilijk kiezen. Een van de templates veranderde telkens automatisch van kleur. Die hebben ze er tussen gezet voor degenen die echt helemáál zeker willen weten dat niemand hun weblog leest. Ik houd wel van een beetje rustig, dus is het deze geworden.
WinterTip
Lezen van een beeldscherm is geen luxe. Dat is een van de redenen dat het 'papierloze kantoor' nog steeds geen werkelijkheid is. LCD schermen zijn een stap vooruit.
Wanneer je optimaal beeldschermleesgemak wilt, moet je er even wat geld inpompen. Dat is met de meeste dingen in het leven zo, helaas.
Het traject is als volgt:
1. Koop bij je favoriete meubelzaak (voor de meesten van ons is dat Ikea) een relaxfauteuil.
2. Verschaf je zelf een notebook. Bij voorkeur door de baas betaald, want die is altijd rijker dan jij (anders was jij waarschijnlijk de baas geweest).
3. Zet voor één keer je principes opzij en ga naar Blokker. Daar hebben ze (vooral in het kampeerseizoen) van die 'knietafels'. Dat is een blad met iets zitzak-achtigs eronder, dat je op je schoot kunt leggen. Normaal bedoeld voor de camping, puzzelende bejaarden, mensen zonder eettafel en andere gehandicapten, maar ik heb een nieuwe doelgroep toegevoegd: de notebookgebruiker. Of behoor je tot de mensen die zo stom zijn om een notebook rechtstreeks op de knieën te plaatsen?
4. Wanneer je je internetkabeltje nu even wat verlengt, kun je jezelf vervolgens comfortabel met de notebook in je relaxfauteuil installeren.
Wat is nu de WinterTip aan dit geheel? De huidige generatie notebooks wordt behoorlijk heet aan de onderkant, ondanks ventilator, powermanagement en speedstep technologie. Zet hem dus nooit zomaar op je schoot, anders moet je aan de dokter uitleggen hoe je aan die brandblaren in je kruis komt. Waarschuw ook eventueel in huis rondscharrelende peuters dat ze het ding niet moeten aanraken (ook om andere redenen aan te bevelen). Het Blokker-blad laat echter op aangenaam geleidelijke manier de warmte door, waardoor de schoot prettig wordt verwarmd. Het is jammer voor de kat, maar dit is echt beter (geen haren).
Zet de verwarming gerust een graadje lager. Trek je niets aan van het geklaag van andere huisgenoten. Hadden ze mijn weblog maar moeten lezen.
Het besluit is gevallen: ik doe het toch maar in het Nederlands. Ik heb toch al niet de illusie dat iemand de moeite gaat nemen om dit te lezen en zeker niet van een beeldscherm. Daar krijg je RSI in je nek van, of beeldscherm-staar. Om deze aandoeningen te voorkomen is een aardige investering nodig, maar dan kun je het jezelf erg confortabel maken. Lees hiervoor mijn 'WinterTip' verderop.
Ook heb ik wat zitten experimenteren met de templates, want dat is nog moeilijk kiezen. Een van de templates veranderde telkens automatisch van kleur. Die hebben ze er tussen gezet voor degenen die echt helemáál zeker willen weten dat niemand hun weblog leest. Ik houd wel van een beetje rustig, dus is het deze geworden.
WinterTip
Lezen van een beeldscherm is geen luxe. Dat is een van de redenen dat het 'papierloze kantoor' nog steeds geen werkelijkheid is. LCD schermen zijn een stap vooruit.
Wanneer je optimaal beeldschermleesgemak wilt, moet je er even wat geld inpompen. Dat is met de meeste dingen in het leven zo, helaas.
Het traject is als volgt:
1. Koop bij je favoriete meubelzaak (voor de meesten van ons is dat Ikea) een relaxfauteuil.
2. Verschaf je zelf een notebook. Bij voorkeur door de baas betaald, want die is altijd rijker dan jij (anders was jij waarschijnlijk de baas geweest).
3. Zet voor één keer je principes opzij en ga naar Blokker. Daar hebben ze (vooral in het kampeerseizoen) van die 'knietafels'. Dat is een blad met iets zitzak-achtigs eronder, dat je op je schoot kunt leggen. Normaal bedoeld voor de camping, puzzelende bejaarden, mensen zonder eettafel en andere gehandicapten, maar ik heb een nieuwe doelgroep toegevoegd: de notebookgebruiker. Of behoor je tot de mensen die zo stom zijn om een notebook rechtstreeks op de knieën te plaatsen?
4. Wanneer je je internetkabeltje nu even wat verlengt, kun je jezelf vervolgens comfortabel met de notebook in je relaxfauteuil installeren.
Wat is nu de WinterTip aan dit geheel? De huidige generatie notebooks wordt behoorlijk heet aan de onderkant, ondanks ventilator, powermanagement en speedstep technologie. Zet hem dus nooit zomaar op je schoot, anders moet je aan de dokter uitleggen hoe je aan die brandblaren in je kruis komt. Waarschuw ook eventueel in huis rondscharrelende peuters dat ze het ding niet moeten aanraken (ook om andere redenen aan te bevelen). Het Blokker-blad laat echter op aangenaam geleidelijke manier de warmte door, waardoor de schoot prettig wordt verwarmd. Het is jammer voor de kat, maar dit is echt beter (geen haren).
Zet de verwarming gerust een graadje lager. Trek je niets aan van het geklaag van andere huisgenoten. Hadden ze mijn weblog maar moeten lezen.
Abonneren op:
Posts (Atom)